Dag 23 onderweg naar huis

Vandaag komt onze reis stilaan tot een einde. Via een tussenlanding in Hongkong zijn we vanmiddag vertrokken naar Schiphol. Morgenvroeg rond 7u landen we.

Bedankt iedereen op met ons mee op reis te gaan. Tot volgend jaar misschien.

dag 23 Phnom Penh

Vandaag maken we nogmaals kennis met een zwarte bladzijde is de mensheid. We zien wat Pol Pot de mensen heeft aangedaan. Pol Pot heeft ruim 2 a 3 miljoen mensen vermoord in de kleine 4 jaar dat hij “regeerde” in Cambodja. Een van de eerste dingen die hij deed was alle mensen uit de grote steden verdrijven en naar het platte land verbannen. Hij deed dit om ervoor te zorgen dat er voldoende voedsel verbouwd zou worden. Vervolgens begon hij consequent mensen te vermoorden, als hij ( of zijn regime) het idee had dat je intelligent was of samen werkte met het buitenland, was je een vogel voor de kat.

Als je werd opgepakt in Phnom Penh was de eerste plaats waar je naartoe werd gebracht Toul Sleng of S21 prison. Dit is een school die werd omgebouwd tot een primitieve gevangenis. In de klaslokalen werden de muren doorgeslagen zodat er een lange gang ontstond doorheen het gebouw. In elke klas werden individuele lokalen gemaakt waar iedere gevangenen een kleine cel op zich had. Ze werden met een ketting aan hun voet vastgemaakt zodat ze de cel niet konden verlaten. Er licht absoluut niet gepraat worden en door de zware straffen die er waren op het breken van de regels werd dit ook niet gedaan. Hier werd je vervolgens gemarteld tot ze de info hadden van je die ze wooden. Vaak werden mensen onterecht opgepakt en maakten ze op den duur ook onterechte verklaringen. Pol Pot was van het idee om het “problem” bij de wortels aan te pakken. Dus als je ouders werden verdacht dan werden eveneens de kinderen gearresteerd en vermoord.

Als ze de bekentenissen hadden die ze wooden, werd je overgebracht naar de Killing Fields. Dit is een klein dorpje Choueng Ek zo’n 15 km buiten Phnom Penh. Hier werd je naar getransporteerd om ‘s avonds de laatste straf toebedeeld te krijgen. Je werd in het donker gehouden en geblinddoekt opgesloten tot je werd vermoord. Ze vermoorden de gevangenen door ze dood te slaan met een stok, of de keel over te snijden met een bamboo stok. De kogel vonden ze te duur voor een gewone burger en werd alleen gebruikt bij soldaten. Omdat ze geen geluid wooden hebben werden hier grote speakers voorzien om de doodskreten te overheersen. Om de stank van de rottende lijken te maskeren werden over de massagraven elke avond DDT gestrooid. Dit om de ontbinding te versnellen. In deze massagraven liggen telkens tussen de 300 a 400 lichamen. Het ziet er een vredige plaats uit, maar het is een zeer donkere plaats in de geschiedenis van dit land.

Na de lunch nemen we een tuktuk en gaan we op een stadstoer. We zien het prachtige koninklijke paleis, de nieuwe stad die word opgebouwd en het oude stadgedeelte. Ook hier zien we weer de grote verschillen tussen de nieuwe stad die gebouwd wordt voor de westerse mensen die hier komen werken, en de oude stad die bewoond wordt door de lokale bevolking.

Morgen onze laatste dag in dit land dan onderweg naar huis.

dag 22 Siem Reap - Phnom Penh

Vandaag onze laatste echte reisdag. We vertrekken in Siem Reap en gaan naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. De eerste stop die we maken is aan de Angkor Brug of Spean Praptos. Deze brug is een brug die al 800 jaar oud is. Ze is ongeveer 85m lang en 14m hoog. Ze is perfect bewaard gebleven. We zien aan de brug zowel aan het begin als het einde een slang als reling. Deze staat voor de god van het water en heeft als doel de brug te beschermen. De slang heeft aan beide uiteinde van de brug een hoofd, dus geen staart, dit staat dan weer voor de oneindigheid van het leven en de constante cirkel waarin we opnieuw geboren zouden worden.

De toiletstop is in een dorpje genaamd Skuon, maar is beter bekend als spinnenstad. Hier vinden we de lokale specialiteiten., gebakken spinnen, sprinkhanen, wespen, en allerlei ander ongedierte,... we hebben maar besloten om deze lekkernijen aan ons voorbij te laten gaan. We willen de goden niet tegen de haren inwrijven, aangezien we beide nog geen last van maag en darmen gehad hebben gaan we dat nu ook niet meer riskeren de laatste paar dagen van de reis.

Aangekomen vinden we een prachtig hotel dat ons voor onze laatste dagen zal verwennen. Morgen gaan we een begeleide stadstoer doen. We gaan dan in op het oorlogsverleden van Cambodja en leren meer over Pol Pot.

dag 21 Siem Reap

Vandaag bezoeken we Batang Srei of de tempel van de vrouwen. Dit is persoonlijk mijn favoriet. Het is een tempel gemaakt uit roze zandsteen en voorzien van heel gedetaileerde tekeningen. Deze tempel staat een eindje van Ankor Wat af zo’n 40 min met de auto, maar aan iedereen die hier ooit naar toe komt zeker en vast de moeite om te doen.

Terug op weg naar Ankor Wat en Siem reap, we rijden doorheen de plattelandsdorpen hier in de omgeving. Hier vinden we ook een lokaal museum dat gericht is op de landmijnen en zijn slachtoffers in Cambodja. Hier werden we opgewacht door één van de medeoprichters van het museum, een Amerikaans ex-officier die in de Vietnam oorlog meegevochten had. Er liggen hier in Cambodja nog ongelooflijk veel landmijnen. Tijdens het ontmijnen of gewoon pech hebben zijn er tot op heden alle 4 dagen gemiddeld 1 slachtoffer. We zien een muur met foto’s hoe en waar deze landmijnen de laatste maand gevonden zijn. We schrikken dat deze er nog steeds zo goed uit zien om toch al 50 jaren in de grond te liggen.

Ondertussen is hier weer bijna kokend heet ( of zo voelt het toch aan) 29°C maar een luchtvochtigheid van meer dan 80%. Daarom vervolgen we onze rit terug door het ankor Wat complex zelf om vanuit de auto een aantal tempels te kunnen bewonderen. Daarna gaan we lekker afkoelen in het hotel en vanavond weer de stad in met een tuktuk om lekker te gaan uit eten. Gisteren een leuk restaurant gevonden met de Kmer (= lokale) keuken, vanavond gaan we in het restaurant daarnaast eten wat van dezelfde eigenaar is maar een franse keuken heeft.

dag 20 Ankor Wat - Ankor Thom - Tha Prom

Vandaag de eerste dag in Cambodja, toch raar zo onder ons 2-tjes en niet met de groep.

Vandaag op het programma de tempels hier in de buurt. Of toch een deel daarvan. Siem reap bestaat uit een enorme hoeveelheid tempels gebouwd vanaf de 6e tot de 13e eeuw. De meest bekende tempels zijn deze van Ankor Wat.

Ankor Wat is een tempelcomplex gebouwd als verering voor God (of boedha, of Vishnu) Over de bouw van deze tempel hebben ze 37 jaar gedaan. Een van de vele opmerkelijke dingen die we terugzien is een gracht rond de tempel. Deze kan dienen om het omliggende dorp te voorzien van water. Deze gracht is ongeveer 1,5km X 1,5km en toch wel meer dan 100m breed. Deze gracht is volledig met de hand gegraven en nog steeds diep genoeg om tot op de dag van vandaag vol met water te blijven staan.

Het volgende bezoek is Ankor Thom, dit is geen echt tempelcomplex, het is meer een stad waar veel tempels in staan. Er werd effectief gewoond en geleefd in dit ommuurd complex. Er staan meer den 49 torens. Deze torens hebben allemaal 4 gezichten, elk kijken ze naar het noorden, oosten, zuiden en westen. Ze hebben telkens een andere gezichtsuitdrukking en deze staan voor de verschillende gevoelens in het leven. Dat is een van de vele lessen die we vandaag van onze gids geleerd hebben. Ook hier net als Vietnam en vele andere aziatische landen hebben alle dingen die ze hier doen vaak dubbele of zelf nog meer verschillende betekenissen.

De laatste tempel is misschien nog wel gekender dan Ankor Wat, het is Tha Prom. Deze naam zegt jullie misschien niets, maar bijna ieder van jullie heeft deze tempel al gezien. Het is de tempel die in de films van Tomb Raider te zien zijn. De tempels die volledig door de jungle overwoekerd zijn. De mensen hebben al hun tempels voorzien van zo’n uitgebreide tekeningen, niet alleen hier hoor alle tempels in Ankor Wat. Ze brengen verhalen over hun verleden. Ze zijn zo miniteus uitgehakt, dan snap je ook waarom het telkens zo lang duurde een tempel af te werken. Zien jullie bv ook de dinosaurus in de tekening ? deze is al van in de 10e eeuw gemaakt, dus zelfs toen al wisten ze van dino’s. raar vinden jullie ook niet?

Nu even lekker ontspannen in de zon aan het zwembad, het is tenslotte niet alleen maar bezoeken aan tempels, het is vakantie ook. En morgen nog 2 tempels met mijn favoriete tempel Batan Shrei.

dag 19 Can Tho - Ho Chi Min Airport - Cambodja/ Siem Reap

Vandaag is de laatste dag van onze reis in Vietnam. We vertrekken deze morgen in Can Tho en gaan een bezoek brengen aan de drijvende markt. Deze markt is een groothandelaarsmarkt. De mensen van Saigon komen hier hun groenten en fruit aankomen om door te verkopen op de lokale markten. Er is een systeem voorzien waaraan men kan zien wat de handelaar verkoopt. Hij heeft nl een lange bamboo stok aan zijn boot hangen met daaraan het product dat hij/zij verkoopt. Als er nog veel aan de stok hangt is er nog veel voorraad aanwezig.

Vervolgens vertrekken we stillaan richting de luchthaven. Onderweg stoppen we voor de lunch in een prachtig lokaal wegrestaurant. Hier is een prachtig tuin aanwezig dus onze laatste uren in Vietnam kunnen prachtig worden doorgebracht.

Een van de onderdelen van de maaltijd is een bol gemaakt uit sticky rice. Van de kleefrijst word een bolletje gemaakt dat in de friteuze wordt gebakken. Hier zal deze opblazen tot zo’n prachtige bol. Om hem te eten wordt hij gewoon in stukken geknipt en gedoopt in vissaus. Dus weer een combinatie tussen het zoete en het zoute.

In de prachtige tuin nemen we een laatste groepsfoto voor we op het vliegtuig stappen.

De groep gaat richting Schiphol, wij zetten onze reis nog even verder en nemen nog een vlucht richting Cambodja. Na een vlucht van 1 uur komen we aan en ook hier hebben we weer een prachtig hotel. Morgen bezoeken we Ankor Wat. Het hotel ziet er alvast prachtig uit.

dag 18 Can Tho

Vandaag trekken we de Mekong delta in. Dit is het vruchtbare gedeelte van Vietnam, hier wordt een groot deel van het fruit en de groenten geteeld. We bezoeken deze streek door, hoe kan het ook anders, met een boot over de machtige Mekong rivier te varen.

We varen een groot stuk met een ‘toeristenboot’ maar we doen ook een lokalere versie en nemen een klein roeibootje doorheen een dorpje.

We nemen een heerlijke lunch in een lokaal restaurant. We eten hier de olifantoorvis, lekker. ( hier zie je hem gebakken, proeft een beetje naar kabeljauw, zitten geen fijne graten in dus komt gemakkelijk los)

We vervolgen onze weg en bezoeken een van de vele lokale familiebedrijven. De oudtste vrouw van de familie is de baas van de zaak en ze keert heel de familie een deel van de winst uit. Wij bezoeken een fabriekje waar ze rijstwijn, rijstpapier, cocosnotenkoekjes en gepofte rijst maken. Heel leerlijk allemaal maar ook best wel warm. Ik heb ondertussen geleerd dat de vietnamesen best wel zoetebekken zijn. Of ze maken hele rare combinatie’s van zoet en hartig ( maar dat zal dan mijn westerse opinie zijn.)

Vanavond slapen we de laatste maal onder de Vietnamese maan. We verblijven in Can Tho en gaan morgen rustig onze weg terug zoeken naar de luchthaven. Onderweg bezoeken we nog een drijvende markt ( hebben we vandaag ook al gedaan maar ik vertel jullie er lekker pas morgen over).

dag 17 Cu Chi - Trang Bang

Vandaag gaan we naar de Vietcong tunnels. Maar eerst moeten we de chaos van de stad achter ons laten. Vanmorgen ( om 7u) konden we al zien waarom het gemakkelijker is om je met een brommertje te verplaatsen in Ho Chi Min city. Wat een drukke stad !

Aangekomen in Cu Chi gaan we een bezoek brengen aan de meer dan 250km aan tunnels die door de Vietcong soldaten met de hand zijn uitgegraven. Dit uit een enorme harde ondergrond. De tunnels zorgden ervoor dat de Vietcong verrassingsaanvallen konden plegen op de amerikaanse troepen. Ze konden verschijnen en verdwijnen uit het niets. Eerst zie je niets … en dan zijn ze er !

De jungle is hier volledig ondergraven met tunnels op 3 verschillende niveau’s. De eerste niveau’s waren voldoende diep tot de B52 bommen gegooid werden. Toen moesten de tunnels verdiept worden en werden ze tussen de 5 en 7 m diep gegraven. In de tunnels werden hele dorpen opgebouwd. Keukens, scholen, werkplaatsen, …. Er werden vallen voorzien met valdeuren en daaronder bamboo-spiezen. De rook die uit de keukens kwam werder door een ingenieus systeem van filtermateriaal gestuurd zodat het wanneer de rook boven kwam niet meer rook en leek op ochtendnevel. De tunnels zijn zodanig smal, dat je er alleen doorkomt op handen en voeten of zelfs al sluipend. Er zijn tunnels gemaakt voor de toeristen om te testen, deze zijn 3 maal zo groot als de echte tunnels !

Na dit toch indrukwekkende deel van de oorlog gezien te hebben gaan we naar de plaats waar een van de meest gekende foto’s van deze oorlog is gemaakt. We gaan naar de plaats waar de napalm bom gevallen is en waar Kim Phuc beroemd is geworden als het napalm meisje. Deze foto zorgde ervoor dat de publieke opinie over deze oorlog helemaal tegen Amerika keerde. Met Kim is alles (deels) goed gekomen, ze heeft over heel haar rug en armen lelijke brandwonden opgelopen maar ze leeft en woont momenteel in Canada.

We eten bij het restaurant van haar moeder en broer een simpele noedelsoep. Dit restaurant had de familie al voor deze noodlottige dag. Ze waren in de omgeving zeer gekend voor deze soep. Naast hun huis staat ook de tempel van het Cai dai geloof. Dit is een geloof dat een samensmelting is van Boedisme, Taoisme, confusionisme, Christendom, … We mogen hier vanaf de balustrade kijken hoe een dienst wordt uitgevoerd. Het is een zeer kleurrijke tempel.

Vanavond spenderen we nog in Saigon en morgen trekken we terug het platte land in richting Mekong delta.